छान छान मराठी गोष्टी || बकरी आणि कोल्हा ||

 

बकरी आणि कोल्हा

एके गावाच्या बाहेर एका हिरव्या कुरणात एक बकरी राहत होती. ती आनंदाने गवत खात असे आणि दिवसभर कुरणात उड्या मारत असे. तिच्या भोवती असलेल्या निसर्गाच्या सौंदर्यामुळे ती नेहमी आनंदी असायची.

एके दिवशी, एक भुकेला कोल्हा तिथे आला. त्याला खूप भूक लागली होती, आणि त्याला बकरी दिसली. कोल्ह्याने विचार केला, "ही बकरी माझ्यासाठी चांगला भक्ष्य होईल."

कोल्हा बकरीकडे हळूहळू गेला आणि म्हणाला,
"अगं बकरी सखी, तू किती सुंदर आहेस! मी तुला पाहायला इथे आलो आहे. तू कुरणात एकटीच आहेस. तुझ्या सोबतीसाठी कोणीतरी पाहिजे ना?"

बकरीला कोल्ह्याचे बोलणे संशयास्पद वाटले, पण ती शांत राहिली. ती हुशार होती आणि तिने कोल्ह्याचा हेतू ओळखला. ती म्हणाली,
"कोल्हासर, तुमचं बोलणं खरंच छान आहे. पण तुम्ही माझ्याशी मैत्री करायला आलात का, की काही दुसऱ्या हेतूने?"

कोल्हा गोंधळला पण तो तोंड वाचवत म्हणाला,
"अगं, मी तुझ्याशी फक्त गप्पा मारायला आलो आहे. माझं काही वाईट करण्याचं मन नाही."

बकरी हसली आणि म्हणाली,
"ठीक आहे. गप्पा मारायच्या असतील तर माझ्या पाठच्या डोंगरावर चढा. तिथून चांगला निसर्ग दिसतो आणि आम्ही मोकळेपणाने बोलू शकतो."

कोल्हा त्या डोंगरावर चढायला गेला. डोंगर खूप उंच होता, आणि कोल्ह्याला चढायला खूप कष्ट पडले. तो दमून चढत असताना, बकरी कुरणातून दूर पळाली आणि सुरक्षित ठिकाणी गेली.

डोंगराच्या वर पोहोचल्यावर कोल्ह्याला कळलं की बकरी तिथेच नाही! तो खाली बघून रागाने ओरडला,
"बकरी, तू मला फसवलंस!"

बकरी दूरून उत्तरली,
"कोल्हासर, चतुरपणा आणि सावधगिरी ही माझी ढाल आहे. दुसऱ्याचं वाईट करणाऱ्याला त्याचं फळ मिळतंच!"

कोल्हा निराश होऊन परत जंगलात गेला, आणि बकरी पुन्हा आनंदाने आपलं आयुष्य जगायला लागली.

गोष्टीचा बोध:

वाईट हेतूने वागणाऱ्यांपासून सावध राहावे आणि चातुर्याने संकटे टाळावी.