राजा आणि प्रधान
एकदा एका राज्यात एक राजा आणि त्याचा अतिशय हुशार प्रधान राहात होता. राजा नेहमी आपल्या प्रधानाच्या चातुर्यावर आणि चांगल्या सल्ल्यांवर अवलंबून असायचा. प्रधानाचा एकच विश्वास होता: "जे काही होतं, ते चांगल्यासाठीच होतं."
एके दिवशी राजा शिकारीसाठी जंगलात गेला. शिकारीच्या वेळी एका चुकलेल्या बाणामुळे त्याच्या बोटाला गंभीर जखम झाली. त्याचा बोट कापून काढावं लागलं. राजा खूप दुःखी झाला आणि रागाच्या भरात प्रधानाला बोलावलं.
राजाने आपल्या जखमेबद्दल तक्रार करत प्रधानाला विचारलं, "अशा वेळीही तू म्हणशील की 'जे काही होतं ते चांगल्यासाठीच होतं'?"
प्रधान शांतपणे म्हणाला, "महाराज, होय! जे काही होतं, ते चांगल्यासाठीच होतं."
राजा प्रधानाच्या उत्तराने चिडला. "माझं बोट कापलं गेलंय, आणि तुला त्यात चांगलं काय दिसतंय?" असे म्हणून रागाने त्याने प्रधानाला तुरुंगात टाकलं.
काही दिवसांनी राजा पुन्हा जंगलात शिकारीला गेला. तिथे तो एका आदिवासी जमातीच्या हाती सापडला. ती जमात एका बलिदानासाठी माणूस शोधत होती. त्यांनी राजाला पकडून बलिदानासाठी नेलं.
त्यांनी राजाचा सर्वांग तपास केला आणि पाहिलं की त्याचा एक बोट कापलेलं आहे. त्या जमातीच्या प्रथेनुसार अपूर्ण शरीर असलेल्या व्यक्तीला बलिदानासाठी अयोग्य मानलं जातं. त्यामुळे त्यांनी राजाला सोडून दिलं.
राजा सुटला आणि त्याला प्रधानाची आठवण झाली. तो घाईने परत गेला आणि प्रधानाला तुरुंगातून बाहेर काढलं. त्याच्याशी माफी मागत म्हणाला, "तू बरोबर होतास. माझं बोट कापलं गेलं हे खरंच चांगल्यासाठीच झालं."
प्रधान हसत म्हणाला, "महाराज, तुम्ही मला तुरुंगात टाकलंत हेही चांगल्यासाठीच झालं. जर मी तुमच्यासोबत असतो, तर आदिवासी लोकांनी मला बलिदानासाठी पकडलं असतं!"
गोष्टीतून शिकवण:
कधी कधी परिस्थिती आपल्याला प्रतिकूल वाटते, पण त्यामागे एक छुपं कारण असतं. प्रत्येक घडामोडीत एक चांगुलपणा असतो, फक्त आपल्याला तो वेळोवेळी समजत नाही.
0 Comments