महाराष्ट्रातील एका दुर्गम खेड्यात सीमा नावाची एक मुलगी राहायची. तिचं घर म्हणजे मातीच्या भिंती आणि पत्र्याचं छप्पर. तिचे वडील हरदास शेतीमजूर, तर आई सुमन गावात इतरांच्या घरी काम करून चार पैसे कमवायची. घरातल्या गरिबीमुळे रोजच्या जेवणाचीही भ्रांत असायची, पण सीमाचं स्वप्न मात्र खूप मोठं होतं.
सीमा लहानपणापासूनच अभ्यासात हुशार होती. शाळेतली सर्व शिक्षक तिच्या बुद्धीमत्तेचं कौतुक करायचे. पण सीमेला शिक्षणासाठी घरचं समर्थन फार कमी मिळायचं. वडिलांना वाटायचं की मुलीने शिकून काय करायचं? तिने घरकामात आईला मदत करावी. पण सीमाला माहिती होतं की शिक्षण हेच तिचं आयुष्य बदलू शकतं.
पहिला अडथळा
सीमाच्या शाळेत पुस्तकं आणि वह्या घेण्याचेही पैसे नव्हते. ती जुन्या वह्या मागवून, आणि फाटलेल्या पुस्तकांवरून अभ्यास करायची. रात्रीच्या अंधारात कंदीलाच्या प्रकाशात ती अभ्यास करायची. तिची आई तिच्या पाठीशी होती, पण वडिलांचा विरोध मात्र कायम होता.
एका स्पर्धेत सीमाने गावात पहिला क्रमांक मिळवला. तिच्या मुख्याध्यापकांनी तिचं कौतुक केलं आणि शिष्यवृत्ती मिळवण्यासाठी प्रयत्न करायला सांगितलं. सीमाने संधीचं सोनं केलं आणि जिल्हास्तरावर स्पर्धा परीक्षेत पहिल्या पाच जणांमध्ये नाव कमावलं. तिला पुढील शिक्षणासाठी शिष्यवृत्ती मिळाली.
स्वप्नांकडे वाटचाल
महाविद्यालयात प्रवेश घेतल्यावर सीमाला अनेक अडचणी आल्या. तिथे शहरातून आलेली मुलं इंग्रजीत बोलायची. सुरुवातीला तिला खूप कमीपणा वाटायचा, पण तिने हार मानली नाही. आपल्या इंग्रजीवर मेहनत घेऊन ती एका वर्षात इतकी सरावली की स्वतःला आत्मविश्वासाने मांडू लागली.
शिक्षण पूर्ण करत असतानाच तिने एका मोठ्या राष्ट्रीय स्तरावरील स्पर्धा परीक्षेत भाग घेतला आणि यश मिळवलं. तिला एका सरकारी विभागात नोकरी मिळाली.
गावात परतलेली सीमा
सीमा तिच्या यशासोबत गावात परतली, पण ती तिथे थांबली नाही. तिने गावातल्या मुलींसाठी एक मोहीम सुरू केली. शिक्षणाचं महत्त्व तिने मुलींना आणि त्यांच्या पालकांना समजावलं.
आज तिच्या गावातले अनेक पालक मुलींना शिकवण्यासाठी पुढाकार घेतात, कारण सीमा त्यांच्यासाठी आदर्श बनली आहे.
ही गोष्ट संघर्ष, मेहनत आणि यशाची प्रेरणादायक कहाणी आहे. यात अजून काही बदल किंवा अधिक तपशील हवे असतील तर कळवा! 😊
0 Comments